Opdracht / prompt
Chatbots kunnen schrijven. In hoeverre kunnen ze ook creatief schrijven; een gedicht maken bijvoorbeeld? In hoeverre beschikt elke chatbot over taalvaardigheid, ritmische structuur en de mogelijkheid om daadwerkelijk creatief te zijn als het om schrijven gaat?
Deze prompt hebben we elke chatbot voorgelegd:
“Schrijf een gedicht over een herfstwandeling door een fraai bos. Maximaal 10 regels.”
Klik hieronder telkens op het gewenste tabblad om het resultaat van de chatbot te bekijken. Je mag vanzelfsprekend zelf een oordeel vellen.
ChatGPT
Door het bos in herfsttooi, goud en rood,
kraken bladeren onder voetstapgloed.
Wind ruist zacht door kale takken heen,
vult de lucht met geuren, aards en sereen.
Een zwerm vogels vlucht naar verre kusten,
waar bomen zwijgen, laat de stilte fluisten.
Zon zakt laag, straalt door de mist zo dicht,
strijkt als licht op varens in vallend zicht.
Adem vriest, het seizoen schemert traag,
in het woud van herfst, vol wonder en vlaag.
Claude
Bladeren dwarrelen zachtjes naar beneden,
Een tapijt van goud en rood bedekt het pad.
De zon filtreert loom door de takken,
Schildert schaduwen op de grond.
Een koele bries speelt met mijn haar,
Vogels zingen hun herfstlied in koor.
Geuren van mos en natte aarde hangen in de lucht,
De stilte wordt alleen verbroken door mijn voetstappen.
Ik rust even op een boomstam,
Neem de schoonheid in me op.
Copilot
In gouden glans het bos ontwaakt,
Ritselend blad waar stilte slaakt.
Een zachte bries doet blaadjes dansen,
Verkleurd palet, een herfstromance.
Onder bomen, herfstgeuren zoet,
Het pad van koper onder voet.
Zacht gefluister, de wind zijn lied,
Een moment van vrede, kort en niet.
Herfstwandeling door ’n bos, zo fijn,
In de stilte, slechts het zijn.
Gemini
Het bos in herfsttooi, kleurenpracht,
Geel, rood en bruin, een waarachtig zacht
Tapijt van bladeren, ritselend geluid,
Onder mijn voeten, verstild en verblijd.
De zon schijnt door de takken heen,
Een gouden gloed, sereen.
Eekhoorns verzamelen wintervoorraad,
Vogels zingen hun laatste akkoord.
Diep in het bos, een betoverend zicht,
Herfst, een seizoen van rust en inzicht.
Perplexity
Goudgele bladeren dwarrelen neer,
Een tapijt van kleuren, keer op keer.
Paddenstoelen piepen tussen mos vandaan,
Terwijl ik rustig door het bos blijf gaan.
De wind ruist zachtjes door de bomen,
En laat mij even stil blijven dromen.
Zonnestralen dansen door het lover,
Een sprookjesachtig herfstdecor.
In de verte hoor ik een specht tikken,
Dit moment wil ik voor altijd vastprikken.